آسمان ابری

قبلا ها فکر میکردم که فقط منم که رنج می کشم یا دست کم رنج های من از مال بقیه سخت ترهاین فکر تحمل زندگی رو برام سخت کرده بود.اما حالا می بینم همه ی آدما زخم خوردنمهم تر از زخم نحوه کنار اومدن با زخمهخاصیت دنیا همینه زخم میزنه درب و داغون میکنهبیشتر آدما نمی رسنتو عشق تو شغل تو خانواده تو ارتباطات فقط من نیستم که مشکل دارمفقط باید پوست کلفت شد و رها کردنه بهونه ها نه افسوس خوردن ها هیچی نمیتونه نجاتمون بده همونطور که منو نجات نداد 6 سال تموم افسوس خوردم و خودمو آزار دادم حیف از عمرممیدونی این چیزا رو نباید زیاد جدی گرفت تمام زندگی شبیه یک بازیه که هنوز نمیدونم این بازی چه معنایی دارخه این همه تکرار برای چیه نقش هارو بر چه اساس به آدما میدن آسمان ابری...ادامه مطلب

داستانه یا کلیشه نمیدونم

زنی متین موقر خوش ظاهر و خوش اخلاق که تمام درامد و جوانی و وقت و انرژی اش رو برای خانواده گذاشته

حالا چی مونده براش ؟

درد کمر و زانو و بیماری اعصاب و روان

نه همسرش قدرش رو دونسته نه بچه هاش ذره ای بهش اهمیت میدن

نه عشقی داره نه سرمایه آنچنانی

حالا که چهل و اندی سال داره هیچ جای دنیا انگار جایی نداره

داستان آشنای خیلی از زنهاست

برچسب‌ها: زن, غم, تنهایی, خیانت

آسمان ابری...

" آمدی جانم به قربانت ، ولی دیر آمدی ! " من که دیگر کرده ام دل را به زنجیر آمدی !آرزوی مادرم بودی ولی حالا چرا ؟!دل که با جورِ زمان ، گشته ست درگیر آمدی !تا پذیرفتم که دیگر "عشق" بی معنا شده ؛منطقم را زیر و رو کردی ، نفسگیر آمدی ...دیگر از "احساس" بیزارم ، خرابم ، خسته امصبحِ من پایان شده در شامِ دلگیر آمدی !روزگاری عاشقت بودم که مُد بود عاشقی ؛عشق افتاد از مُد و با این تفاسیر آمدی ... !من شدم مخروبه ای غمگین و شهری منزوی ؛ای که با انگیزه ی فتحِ جماهیر آمدی  !رفتی و ناچار ، جایت را رقیب اشباع کرد ،دیر و غافلگیر و با تصمیمِ تسخیر آمدی ؟!ماهی هروقتش بگیری تازه می مانَد ولی ؛مُردم از بی آبی و از بهرِ تدبیر آمدی ؟!جان فدایت ! کاش قدری زودتر می آمدی ،من خطی غمگین شدم حالا که تو شیر آمدی !قهوه ی احساس من یخ کرده از سرمای دهرمن تو را تا داغ بودم خواستم ، دیر آمدی ... نرگس صرافیان طوفان ‌ آسمان ابری...ادامه مطلب

آسمان ابری...

کاش هیچوقت کاری نکنیم که رشته محبت بین ما و عزیزانمون پاره بشه 

هرکی تا ی حدی کشش داره ولی ما آدما فکر میکنیم صبوری بقیه بی حد و اندازس 

بارها قلبشو میشکنیم 

بارها زخم زبون میزنیم 

بارها نادیدش میگیریم 

.

.

 .

درنهایت اون آدم همه چیو رها میکنه اون آدم دیگه سبک میشه  دیگه هرکاری هم براش کنیم اون برنمیگرده  ماهم متهمش میکنیم به بی معرفتی و بی عاطفگی ...

پ.ن : امروز دومین ریسمان محبت هم پاره شد.

 

آسمان ابری...

یک تکه از وجودم گم شده است

نه تکه نیست او خود من است

دخترک وجودم بیتابی می کند

پیرزن درونم زار میزند از درد هایی که پیرش کرده

و من آهسته آهسته میمیرم....

آسمان ابری...

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

آسمان ابری...

آدم میتونه هیچی نداشته باشه و بازم همه چیو از دست بده

اونوقت دیگه اسم آدمم براش زیادیه حتی نباید بهش گفت حیوون بلکه کالبد متعفنی میشه که یه روزی روحی درونش بوده

اینجا نقطه ی صفری وجود نداره سقوط میتونه تا بی نهایت ادامه داشته.....

میم.الف

آسمان ابری...

سالها میگذرد و آدمیزاد  با دردهایش با رنج هایش با نبودن ها و نداشتن ها خو میگیرد  یادش میرود که بود و چه شداما یک روز یک آدم ساده می آید و تو را به گذشته ی دور،به گذشته ی بی درد پرت میکند آنوقت است که میسوزی و آتش میگیری به خاطرت می آید رنج هایت دوست صمیمی تو نیستند مال تو نیستند اما کسی آن ها را به تو هدیه کرده است  خودش تو را تغییر داده و بخاطر تغییر تنهایت گذاشته و تو ماندی و یک من گمشده در انبوهی از واژه ها مثل درد مثل عشق... آسمان ابری...ادامه مطلب

96.7.17

کوچکتر که بودم فکر میکردم دنیا جای قشنگیست برای زندگی...

همه را دوست داشتم و فکر میکردم همه ی آدم ها خوب هستند

قصه هایی را که پایان خوش داشت  باور میکردم.منتظر بودم همه چی خوب شود هر چند که دوران کودکی من با

آسمان ابری...